شيخ بهايي در كتاب كشكول گويد: يكي از اصحابِ حال، روزي به يارانش ميگفت: اگر بين ورود به بهشت و گزاردن دو ركعت نماز مخير ميشدم، گذاردن دو ركعت نماز را بر مي گزيدم!
يارانش گفتند: چگونه؟
فرمود: زيرا كه در بهشت به حظّ خود مشغول، و در گذاردن دو ركعت نماز، به پروردگار خويش مشغول خواهم شد